1. مدیریت درد:
- احساس ناراحتی یا حساسیت خفیف پس از پالپوتومی شایع است. از مسکنهای مناسب برای کودکان مانند استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن (ادویل) طبق دستور دندانپزشک استفاده کنید.
- از دادن آسپرین به کودکان خودداری کنید، زیرا میتواند به سندرم ری (Reye's syndrome) منجر شود.
2. تا از بین رفتن بیحسی غذا نخورید:
- اطمینان حاصل کنید که کودک تا زمانی که بیحسی موضعی کاملاً از بین نرفته است، غذا نمیخورد یا نمیجود تا از گاز گرفتن تصادفی لب، گونه یا زبان جلوگیری شود.
3. رژیم غذایی نرم:
- به فرزندتان غذاهای نرم دهید و از غذاهای سفت، ترد یا چسبناک مانند آبنبات، آجیل یا آدامس حداقل برای ۲۴ ساعت اول خودداری کنید، زیرا میتواند دندان درمان شده را تحریک کند.
4. بهداشت دهان و دندان:
- مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم را ادامه دهید، اما در اطراف دندان درمان شده محتاط باشید. این کار به حفظ بهداشت دهان و پیشگیری از عفونت کمک میکند.
5. مراقبت از دندان درمان شده:
- دندان درمان شده را از نظر علائم عوارض، مانند درد بیش از حد، تورم یا تغییر رنگ، زیر نظر بگیرید. طبق توصیه دندانپزشک خود، پیگیریهای لازم را انجام دهید.
6. پرهیز از غذاها و نوشیدنیهای داغ:
- در ۲۴ ساعت اول از دادن غذاها یا نوشیدنیهای خیلی داغ به کودک خودداری کنید، زیرا ناحیه درمان شده ممکن است حساستر باشد.
7. قرار ملاقاتهای چکاپ:
- در تمامی قرار ملاقاتهای چکاپ برنامهریزی شده حضور یابید تا از بهبودی صحیح و سالم بودن ترمیم اطمینان حاصل کنید.
8. مدیریت عوارض شایع:
- درد یا حساسیت پس از عمل: از مسکنهای مناسب برای کودکان مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. اگر درد بیش از چند روز ادامه یابد یا بدتر شود، با دندانپزشک خود تماس بگیرید، زیرا ممکن است نشاندهنده عفونت یا مشکل در پالپوتومی باشد.
- تورم یا عفونت: اگر تورم، قرمزی یا ترشح رخ داد، ممکن است نشاندهنده عفونت باشد. بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید. ممکن است آنتیبیوتیک تجویز شود یا نیاز به درمان بیشتر باشد.
- شکست ترمیم (افتادن یا شکستگی پرکردگی): اگر ترمیم موقتی یا نهایی (پرکردگی) خارج شد یا شکست، برای ترمیم یا جایگزینی هر چه سریعتر قرار ملاقات بگذارید تا از عفونت مجدد دندان جلوگیری شود.
ایجاد آبسه یا جوش لثه: اگر آبسه یا جوش لثه ایجاد شد، نشاندهنده عفونت است که نیاز به ارزیابی فوری دندانپزشکی دارد. ممکن است نیاز به آنتیبیوتیک، درمان ریشه بیشتر یا کشیدن دندان باشد.
لق شدن مداوم دندان: اگر دندان درمان شده همچنان متحرک است، باید از نزدیک تحت نظر قرار گیرد. لق شدن مداوم ممکن است نشاندهنده شکست پالپوتومی باشد و ممکن است نیاز به کشیدن دندان داشته باشد.
